جملات و داستانهای زیبا وآموزنده

جملات و داستانهای زیبا وآموزنده


اعمالی که باعث ورود انسان به بهشت می شود (ازروی اخلاص وقبول ولایت معصومین (ع)درعمل وبه زبان)



بسم الله الرحمن الرحیم


مقدمه
بهشت میعادگاه كسانی است كه خدا را به یگانگی دانستند، و او را پرستش كردند، و به سوی او رفتند، بهشت همان وعده ای كه رسول اكرم (ص) مسلمانان را بر آن بیعت كردند.
بهشت وعده ای است كه خدا به عمّار در وقت شكنجه شدن به وسیله آتش داده است.
مادرش كشته شد، سپس پدرش كشته شد، و آن ها اولین شهدای اسلام به شمار میروند.
بهشت امید هر عبادت كننده ای است كه چشمانش از ترس خدا اشك آلود میشود، و آرزوی هر جـهاد كننده ای كه خود را به خدا فروخت، و برای هر عالمی است كه به علم خود عمل كرد و به مردم آموخت، و هر مؤمنی كه نماز را ادا نمود، و فرایض خداوند را بجا آورد، و مردم ایمان او را تأیید كردند، و گفتند: او اوامر خدا را انجام داد، و از نواهی خدا پرهیز میكرد، و قلب او به دینش و به مسجد و اراده خدا وابسته بود.
اما بهشت دروازه هایی دارد، و برای ورود به آن دروازه ها اسبـابی لازم است، و هـر انسـانی به سببی چنگ میزند تا به یكی از دروازه های آن داخل شود.
مؤمنانی هستند كه به وسیله نمازشان به بهشت وارد میشوند، و بعضی به وسیله روزه یا زكات مال و حج خانه خدا. بعضی با خوش خلُقی در خرید و فروش، و تعدادی از بهشتیان، جهادكنندگان در راه خدا هستند؛ چنان كه فضل خدا وسیع و بخشایش او شاهد بر مدعای ماست. بعضی از بندگان به وسیله دور كردن درختی كه مردم را اذیت و آزار میدهد به بهشت رفته و از دوزخ فاصله میگیرند و كسانیكه جگر تشنه ای را سیراب میكنند.
پس ای برادر مسلمان! اگر توانستی كه اسباب ورود بهشت را به دست آوری، این دسته گل خوش بو از آیات و احادیث را بگیر، و از این اسباب آنچه میتوانی بهره گیر، تا بـه همه دروازه های بهشت راه یابی، و از هر دروازه كه خواستی، به بهشت وارد شوی؛
دروازه های بهشت


1) شهادتین
اولین سبب وارد شدن به بهشت، شهادت و گواهی حق است كه وزن و مقدار آن گواهی، به اندازه وزن آسمان و زمین است، این گواهی كه هیچ معبودی به حق نیست مگر خدای یكتا، و هیچ شریكی ندارد و محمد بنده و رسول خداست.
هركس كه این گواهی را بدهد و به اركان آن عمل نماید و خدا را به یگانگی پرستش كند، وارد بهشت میشود.
عباده بن صامت از رسول اكرم (ص) روایت میكند كه آن حضرت فرمود:
((من قال أشهد أن لا إله إلاَّ الله وحده لا شریك له وأن محمداً عبده ورسوله وأن عیسی عبدالله ورسوله وكلمته ألقاها إلی مریم وروح منه وأن الجنة حق والنار حق، أدخله الله علی ما كان من العمل)). [متفق علیه].
كسی كه گواهی دهد: هیچ معبود حقی به جز خدای یگانه نیست، و هیچ همتایی ندارد، و گواهی دهد كه محمد بنده و پیامبر خداست، و همچنین گواهی دهد كه حضرت عیسی بنده و پیامبر و كلمه خداوند و روحی از طرف خداوند است و بهشت و جهنم حق اند، هر عملی داشته باشد خداوند او را وارد بهشت میكند.

2- استقامت بر طاعت خداوند و رسول
خداوند میفرماید:
إنَّ الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا فلا خوف علیهم ولا هم یحزنون أولئك أصحاب الجنة خالدین فیها جزاءً بما كانوا یعملون. [احقاف 13].
[آنان كه گفتند آفریننده ما خداست و بر این سخن، پایدار و ثابت ماندند، بر آن ها هیچ ترس و بیم و حزن و اندوهی در دنیا و آخرت نخواهد بود].
استقامت؛ یعنی پایدار ماندن بر طاعت خدا و طاعت رسول خدا ، و كسی كه استقامت كند وارد بهشت میشود.
ابوهریره از رسول اكرم (ص) روایت میكند كه آن حضرت فرمود:
((كل أمتی یدخلون الجنة إلاَّ من أبی قالوا یا رسول الله ومن یأبی قال: من أطاعنی دخل الجنة ومن عصانی فقد أبی)). [بخاری].
همه امت من وارد بهشت خواهند شد، مگر كسی كه خود از وارد شدن به آن امتناع ورزد. سؤال كردند: ای رسول خدا! چه كسی است كه از ورود به بهشت امتناع میورزد؟ فرمود: كسی كه از من اطاعت كند به بهشت وارد خواهد شد، وكسی كه از من نافرمانی كند او همان است كه خودش از ورود به بهشت امتناع ورزیده است.

3- شهادت در راه خدا
خداوند در سوره توبه آیه 11 درباره شهادت میفرماید
إِنَّ اللّهَ اشْتَرَي‏ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَيْهِ حَقّاً فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَي‏ بِعَهْدِهِ مِنَ اللّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِکُمُ الَّذِي بَايَعْتُم بِهِ وَذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (111)
خداوند از مومنان، جان ها و اموالشان را خریداری کرده، که (در برابرش) بهشت برای آنان باشد، (به اینگونه که): در راه خدا پیکار می کنند، می کشند و کشته می شوند، این وعده حقی است بر او، که در تورات و انجیل و قرآن ذکر فرموده، و چه کسی از خدا به عهدش وفادارتر است؟! اکنون بشارت باد بر شما، به داد و ستدی که با خدا کرده اید، و این است آن پیروزی بزرگ!

4- تلاوت قرآن
اهل قرآن اهل خدا و افراد خاص او هستند، قرآن سبب ورود آن ها به بهشت میشود.
عبدالله بن عمرو از رسول اكرم (ص) روایت میكند كه آن حضرت فرمود:
((یقال لصاحب القرآن اقرأ وارتق ورتل كما كنت ترتل فی الدنیا فإن منزلتك عند آخر آیة تقرأ بها)). [ترمذی و ابوداود وابن ماجه وصححه اٍلألبانی].
به صاحب قرآن گفته میشود: بخوان و پیش برو و با ترتیل تلاوت كن (قرآن را با قرائت درست و آهنگ خوش بخوان) همان گونه كه در دنیا می خواندی؛ زیرا منـزل و جایگاه تو آخرین آیه ای است كه آن را تلاوت میكنی.

5- حفظ و شناخت اسماء الحسنی
حفظ كردن نام های نیك خداوند و علم و شناخت نسبت به آن ها یكی از اسباب ورود به بهشت است.
ابوهریره از رسول اكرم (ص) روایت میكند كه آن حضرت فرمود:
((إنَّ لله تسعة وتسعین اسماً، مائة إلا واحداً، من أحصاها دخل الجنة)). [متفق علیه].
خدا نود و نه (99) اسم دارد كسی كه آن اسم ها را بشناسد و به مقتضـــای آن ها [و آن چنان كه سزاوار است] عمل كند، وارد بهشت میشود.

6- تلاوت بعضی سوره ها
از سخنان رسـول الله (ص) است كه بعضی از سوره ها و آیه ها سبب وارد شدن به بهشت میشود؛
أبو أمامه از رسول اكرم (ص) روایت میكند كه آن حضرت فرمود:
((من قرأ آیة الكرسی دبر كل صلاة مكتوبة لم یمنعه من دخول الجنة إلاَّ أن یموت)). [نسایی وطبرانی وابن حبان وصححه الألبانی].
هركس پس از هر نماز فرض، آیة الكرسی را بخواند، هیچ چیز مانع وارد شدن او به بهشت نمیشود، مگر این كه دنیا را وداع گوید.
انَس از رسول اكرم (ص) روایت میكند كه آن حضرت فرمود:
((سورة من القرآن ما هی إلاَّ ثلاثون آیة خاصمت عن صاحبها حتی أدخلته الجنة وهی سورة تبارك)). [طبرانی واحادیث المختارة وحسنه الألبانی].
سوره ای در قرآن وجود دارد كه فقط دارای سی آیه است و آن سوره، از كسی كه او را بخواند دفاع میكند تا این كه او را وارد بهشت مینماید و آن، سوره تبارك (فرقان) می باشد.
از اَنس بن مالك روایت است:
((كان رجل من الأنصار یؤمهم فی مسجد قباء وكان یقرأ قل هو الله أحدفی كل ركعة فسأله رسول الله : ما یحملك أن تقرأ هذه السورة فی كل ركعة؟ فقال: یا رسول الله إنّی أحبها، فقال: إنَّ حبها أدخلك الجنة)). [بخاری معلقاً وترمذی وقال الألبانی حسن صحیح].
مردی از انصار، مردم را در مسجد قُبا امامت میكرد و در هر ركعت سوره قل هو الله أحد(توحید)را می خواند رسول اكرم (ص) از او پرسید: چه چیز تو را وادار میكند تا این سوره را در هر ركعت بخوانی؟ آن مرد در پاسخ گفت: ای رسول خدا! من این سوره را دوست دارم. آن حضرت فرمود: دوست داشتن این سوره تو را به بهشت وارد میكند.

7- تسبیح (سبحان الله گفتن) و تحمید (الحمدالله گفتن) و تهلیل (لا اله الا الله گفتن) و تكبیر (الله اكبر گفتن)
ابن مسعود روایت میكند كه رسول اكرم (ص) فرمودند:
((لقیت إبراهیم لیلة أسری بی فقال یا محمد أقرئ أمتك منی السلام وأخبرهم أن الجنة طیبة التربة عذبة الماء وأنها قیعان وأنَّ غراسها سبحان الله والحمد لله ولا إله إلا الله والله أكبر)). [ترمذی وحسنه الألبانی].
در شب معراج ابراهیم (خلیل االله) را دیدم كه فرمودند: سلام من را به امت خود برسان و بگو كه بهشت، خاكی پاك و تمیز دارد، و آبش شیرین است، و زمینش سفید و هموار است، وكشتزارش گفتن سبحان الله، والحمد لله، ولا إله إلاَّ الله، و الله اكبر میباشد.
از اسباب ورود به بهشت، ذكر خدا پس از هر نماز است:
ابوهریره روایت میكند:
((أنَّ فقراء المهاجرین أتوا رسـول الله (ص) فقالوا ذهب أهل الدثور بالدرجات العلی والنعیم المقیم فقال وما ذاك قالوا: یصلون كما نصلی ویصومـون كما نصوم ویتصدقون ولا نتصدق ویعتقون ولا نعتق فقال رسول الله أفلا أعلمكم شیئا تدركون به من سبقكم وتسبقون به من بعدكم ولا یكون أحد أفضل منكم إلاَّ من صنع مثل ما صنعتم؟ قالوا بلی یا رسول الله، قال: تسبحون وتكبرون وتحمدون دبر كل صلاة ثلاثا وثلاثین مرة)). [متفق علیه].
فُقرای مهاجرین نزد پیامبرآمدند و گفتند: ثروتمندان با درجات عالی و نعمت های همیشگی رفتند، آن حضرت فرمودند: چگونه ؟ گفتند: نماز میخوانند همچنان كه ما نماز میخوانیم، و روزه میگیرند همچنان كه ما روز میگیریم، و صدقه میدهند، ولی ما صدقه نمیدهیم، و برده آزاد میكنند، و ما چنین نمیكنیم، آن حضرت فرمود: آیا شما را از چیزی با خبر كنم كه به آنان ـ كه از شما سبقت گرفته اند ـ برسید؟ و از كسانی كه پس از شما میآیند، پیشی بگیرید، و هیچ كس از شما بهتر نباشد، مگر كسی كه مانند شما عمل نماید ؟ گفتند: بلی ای رسول خدا! آن حضرت فرمود: در پایان هر نماز 33 بار سبحان الله، و33 بار الله اكبر، و33 بار الحمد لله، بگویید.

8- شهادتین پس از وضو
از دیگر اسباب ورود به بهشت، گفتن شهادتین پس از وضو می باشد
عقبه بن عامر از رسول اكرم (ص) روایت میكند كه فرمودند:
((ما من مسلم یتوضأ فیحسن وضوءه ثم یقوم فیصلی ركعتین مقبل علیهما بقلبه ووجهه إلا وجبت له الجنة، قال فقلت ما أجود هذه فإذا قائل بین یدی یقول التی قبلها أجود، فنظرت فإذا عمر قال إنی قد رأیتك جئت آنفا، قال ما منكم من أحد یتوضأ فیبلغ أو فیسبغ الوضوء ثم یقول أشهـد أن لا إله إلا الله وأن محمداً عبد الله ورسوله إلا فتحت له أبواب الجنة الثمانیة یدخل من أیها شاء)). [مسلم].
هر كدام از شما وضو گرفته آن را نیك كامل كند، سپس بگوید: (أشهد أن لا إله إلاَّ الله وحده لا شریك له، وأنَّ محمداً عبده ورسوله) دروازه های هشت گانه بهشت به روی او باز میشود و از هر دری كه بخواهد، وارد میشود.
9- گفتن (لا حول ولا قوه إلاَّ بالله)
ازگنجینه های بهشت، گفتن (لا حول ولا قوه إلاَّ بالله) است.
أبو موسی از رسول اكرم (ص) روایت میكند كه آن حضرت فرمودند:
((ألا أدلك علی كنـز من كنوز الجنة؟ فقلت بلی یا رسول الله قال: قل: لا حول ولا قوة إلاَّ بالله)). [متفق علیه].
آیا تو را از گنجی از گنج های بهشت با خبر سازم؟ گفتم: بلی ای رسول خدا! فرمود: بگو: (لا حول ولا قوه إلاَّ بالله).

10- دعای سید الاستغفار
رسول اكرم (ص) دعایی را برای طلب مغفرت به سید الاستغفار وصف نموده و آن را عاملی از عوامل ورود به بهشت دانسته است. ای برادر مسلمان! آن را حفظ كن و ورد صبح و شام خود بگردان.
شداد بن اوس از رسول اكرم (ص) روایت میكند كه پیامبر اكرم فرمودند:
سید الاستغفار عبارت است از این كه بگوید:
((اللهم أنت ربی لا إله إلاَّ أنت، خلقتنی وأنا عبدك وأنا علی عهدك ووعدك ما استطعت، أعوذ بك من شر ما صنعت، أبوء لك بنعمتك علی وأبوء بذنبی فاغفر لی، فإنَّه لا یغفر الذنوب إلاَّ أنت)). [بخاری].
«خداوندا! تو پروردگار من هستي و جز تو معبودي بحق نيست، من بنده تو بوده و تا آنجا كه بتوانم بر عهد و وعده توام. از شر كردارم به تو پناه مي‏آورم، به نعمت تو بر خود، و به گناه خود اعتراف مي‏كنم، پس مرا بيامرز، چرا كه جز تو كسي گناهان را نمي‏آمرزد».
هر كس در هنگام روز، این دعا را به طور یقین بگوید و پیش از آغاز شب بمیرد، از اهل بهشت است، و كسی كه آن را شب از روی یقین بگوید و پیش از صبح بمیرد، از اهل بهشت است.

نويسنده: مجید | تاريخ: یک شنبه 25 دی 1390برچسب:, | موضوع: <-CategoryName-> |

راههای رسیدن به بهشت
بقیع

انسان‎ها در دنیا وقتی بشنوند که در جایی گنجی وجود دارد سریع به دنبال یافتنش می‎روند. اصولا انسان به دنبال چیزهای با ارزش است. حال چه چیزی با ارزش‎تر از فرمایشات اهل بیت(علیهم‎السلام)؟! آن هم برای رسیدن به سعادت؟! در این مطلب روایاتی از امام صادق(علیه‎السلام) ذکر می‎شود که 25 راه برای سعادتمند شدن انسان را آموزش می‎دهند. 

 

امام صادق(علیه‌السلام) فرمودند:

1- طلبت الرفعة، فوجدتها فی التواضع؛ برتری و بزرگواری را خواهان شدم، پس آن را در فروتنی یافتم.

2- طلبت رضی الله، فوجدته فی برّ الوالدین؛ خشنودی خدای متعال را درخواست نمودم، پس آن را در نیكی به پدر و مادر یافتم.

3- طلبت العز، فوجدته فی الصدق؛ عزت(ارجمندی) را جستجو نمودم، پس آن را در راستی و درستی یافتم.

4- طلبت صحبة الناس، فوجدتها فی حسن الخلق؛ همراهی و گفتگوی با مردم را جستجو نمودم، پس آن را در خوشخویی یافتم.

 5- طلبت الراحة، فوجوتها فی الزهد؛ آسایش را جستجو نمودم، پس آن را در پارسایی یافتم.

6- طلبت حلاوة العبادة، فوجدتها فی ترك المعصیة؛ شیرینی عبادت را جستجو نمودم، پس آن را در ترك گناه یافتم.

7- طلبت رقة القلب، فوجدتها فی الجوع و العطش؛ رقت و نرمی قلب را طلب نمودم، پس آن را در گرسنگی و تشنگی (روزه) یافتم.

8- طلبت الرئاسة، فوجدتها فی النصیحة لعبادالله؛ سروری و بزرگی را درخواست نمودم، پس آن را در خیرخواهی برای بندگان خدا یافتم.

 9- طلبت الجواز علی الصراط، فوجدته فی الصدقة؛ (آسانی) عبور از صراط را جستجو نمودم، پس آن را در صدقه یافتم.

10- طلبت نور الوجه، فوجدته فی صلاة اللیل؛ روشنی و نورانیت رخسار را درخواست نمودم، پس آن را در نماز شب یافتم.

11- طلبت فضل الجهاد، فوجدته فی الكسب للعیال؛ فضیلت جهاد را خواستم، پس آن را در به دست آوردن هزینه زندگی زن و فرزند یافتم.

12- طلبت حدب الله عزوجل، فوجدته فی بغض اهل المعاصی؛ دوستی خدای تعالی را جستجو كردم، پس آن را در دشمنی با گنهكاران یافتم.

 13- طلبت نور القلب، فوجدته فی التفكر و البكاء؛ روشنی قلب را طلب کردم، پس آن را در اندیشیدن و گریستن یافتم.

14- طلبت فراغ القلب، فوجدته فی قلة المال؛ آسایش قلب را جستجو نمودم، پس آن را در كمی ثروت یافتم.

15- طلبت عزائم الامور، فوجدتها فی الصبر؛ كارهای پر ارزش را جستجو نمودم، پس آن را در شكیبایی یافتم.

16- طلبت الشرف، فوجدته فی العلم؛ قدر و شرف را جستجو نمودم، پس آن را در دانش یافتم.

 17- طلبتُ حب الموت، فوجوته فی تقدیم المال لوجه الله؛ دوست داشتن مرگ را خواهان شدم، پس آن را در پیش فرستادن ثروت (انفاق) برای خشنودی خدای تعالی یافتم.

برگ عیشی به گور خویش فرست                                                كس نیارد ز پس، تو پیش فرست

18- طلبت العبادة فوجدتها فی الورع؛ عبادت را جستجو نمودم، پس آن را در پرهیزكاری یافتم.

19- طلبتُ الجنة، فوجدتها فی السخأ؛ بهشت را خواستم، پس آن را در بخشندگی و جوانمردی یافتم.

20- طلبت ثقل المیزان، فوجدته فی شهادة «ان لا اله الا الله و محمد رسول الله»؛ سنگینی ترازوی اعمال را طلب نمودم، پس آن را در گواهی به یگانگی خدای تعالی و رسالت حضرت محمد (صلی‌ الله ‌علیه ‌و ‌آله) یافتم.

21- طلبت الذلة، فوجدتها فی الصوم؛ خواهان نرمی و فروتنی شدم، پس آن را در روزه یافتم.

22- طلبت الغنی، فوجدته فی القناعة؛ توانگری را جستجو نمودم، پس آن را در قناعت یافتم.

23- طلبت الانس، فوجدته فی قرائة القرآن؛ آرامش و همدمی را جستجو نمودم، پس آن را در خواندن قرآن یافتم.

24- طلبت السرعة فی الدخول الی الجنة، فوجدتها فی العمل لله تعالی؛ سرعت در ورود به بهشت را جستجو نمودم، پس آن را در كار خالصانه برای خدای تعالی یافتم.

 25- طلبتُ العافیة، فوجدتها فی العزلة؛ تندرستی و رستگاری را جستجو نمودم، پس آن را در گوشه‏گیری (مثبت و سازنده) یافتم.

 

برگرفته از احادیث مستدرك الوسائل، ج 12، ص 173 – 174

نويسنده: مجید | تاريخ: یک شنبه 25 دی 1390برچسب:, | موضوع: <-CategoryName-> |